ناله كن اى دل به عزاى على
گریه كن اى دیده براى على
كعبه ز كف داده چو مولود خویش
گشته سیه پوش عزاى على
عمر على عمره مقبوله بود
هر قدمش سعى و صفاى على
دیده زمزم كه پر از اشگ شد
یاد كند، زمزمههاى على
تیغ شهادت سر او را شكافت
كوفه بود، كوه مناى على
عالم امكان شده پر غلغله
چون شده خاموش صداى على
نیست هم آغوش صبا بعد از این
پیك ظفربخش لواى على
منبر و محراب كشد انتظار
تا كه زند بوسه به پاى على
نظرات شما عزیزان:
التماس دعا
